„Stary cmentarz” w Sokolnikach W roku 1807 zostało utworzone przez Napoleona I Księstwo Warszawskie. Teren parafii Sokolniki znalazł się w jego granicach. Ustrój Księstwa Warszawskiego został określony nadaną przez Napoleona I konstytucją zwaną Kodeksem Napoleona, który wszedł w życie w roku 1808.

Na podstawie przepisów Kodeksu Napoleona powstały w parafiach nowe cmentarze poza kościołem, bowiem dotąd były usytuowane obok nich jako miejsce kultu. Konieczność tworzenia cmentarzy z dala od świątyni było też podyktowane wzrostem liczby ludności parafii a zarazem wzrostem też śmiertelności. W związku z tym zachodziła potrzeba zwiększenia powierzchni miejsca pochówku zmarłych. W Sokolnikach nowy cmentarz usytuowany po południowej stronie wsi przy drodze Sokolniki- Walichnowy ok. 500m na wschód od drogi nr 8.
W księdze pogrzebów parafii Sokolniki pisanej w języku łacińskim z lat 1795-1821 znajduje się zapis wj. łac. z wizytacji dziekana wieruszowskiego wyrażającego podziękowanie proboszczowi za powstanie cmentarza w Sokolnikach i Ochędzynie należącego do parafii Sokolniki z dnia 16 listopada 1811r. Pierwsze pochówki rozpoczęto na nowym cmentarzu 20 marca 1811r. Cmentarz ma kształt nieforemnego czworokąta o bokach (82,5x65,6x79,5x70,5)m. Obwód czworokąta wynosi 298,1m. Powierzchnia cmentarza ma ok. 56,5 ara.1 murg Cmentarz ma formę ściętego pagórka o dość stromych zboczach i porośnięty jest samosiewnymi akacjami Nie jest to forma naturalna bowiem zbudowana jest z piasku, a sąsiednie grunty otaczające są piaszczysto- gliniaste. Z przekazów dowiadujemy się, że cmentarz zwłaszcza w połowie XIX wieku w latach 1847-1848 w czasie epidemii cholery okazał się za mały. Nie było miejsca na pochówki wobec tego zaczęto piaskiem zasypywać istniejące mogiły i grzebać zmarłych. Na cmentarzu są pochowane dwie warstwy zmarłych, a może częściowo i trzecia warstwa. Według moich obliczeń na podstawie ksiąg zmarłych pozostałych w parafii i Urzędzie Stanu Cywilnego w Sokolnikach w okresie od 1811r. do 1920 spoczywa tam ok 5,5 tysiąca osób (granica błędna +/- 50 osób). Liczba ta jest umieszczona na symbolicznym granitowym nagrobku przy wejściu na cmentarz. Najstarszym obiektem jest grobowiec długoletniego proboszcza Alojzego Pustowskiego w l. 1850-1889 położonego w środkowej części cmentarza obok krzyża. Grobowiec wieńczy ozdobny żeliwny krzyż z prostokątną żeliwną tabliczką informacyjną. Do roku 2010 był ogrodzony ozdobnym żeliwnym parkanikiem, który został skradziony. Ozdobny żeliwny parkanik znajduje się nieco dalej w kierunku południowym od grobowca. Otacza on mogiłę Karola Denela strażnika borów koronnych Sokolnickich z r. 1906. Następnym obiektem jest mogiła Henryka Glieda z r. 1889 uczestnika Powstania Styczniowego z r. 1863, który po klęsce powstania osiedlił się w Sokolnikach. W środkowej części cmentarza znajduje się grobowiec rodzinny właścicieli dworu, ofiar grypy . Ostatni pochówek w r. 1970 z rodziny Kłobutów, która nie przeniosła się na nowy cmentarz.

Jan Juszczak